zaterdag 23 juni 2012

Ontdekkingen | Discoveries

Afbeelding: zintuigen in de huid
Op een middag lag ik met mijn moeder en één van haar vriendinnen op het grote bed in de ouderslaapkamer met airco. We woonden toen in Suriname, waar het de gewoonte is om 's middags een siësta te houden. Ik werd wakker met een tintelende prikkeling in mijn linkerbeen. Het voelde alsof er hele fijne naalden met de punt tegen mijn huid prikten, van binnenuit. Deze sensatie op zich was voor mij niet nieuw. Het was nieuw dat ik opeens enorme behoefte had om met mijn moeder en haar vriendin te communiceren over de prikkels en de tintelingen die ik binnen in mijn been voelde. Ik merkte dat het lastig was dat ik nog geen woorden of naam voor deze sensatie kende.Ik probeerde het gevoel in mijn been te omschrijven. Welke woorden of omschrijvingen ik gebruikte, de twee vrouwen vatten niet wat ik bedoelde. Toen ik daar genoeg van had, stopte ik met woorden zoeken. Ik liet het aan ze voelen. Ik legde mijn been tegen hun benen aan, zodat zij de prikkels door mijn huid heen, via hun huid zouden voelen. Vrijwel direct reageerde de vriendin, en legde uit dat mijn gevoel een slapend been heette. Ik dacht echt dat ze me nu begreep dank zij het huidcontact. Dat de prikkelende naalden via mijn huid bij haar huid naar binnen waren gegaan, zodat zij het ook kon voelen. Tot ze vertelde dat het toeval was dat ze net op dat moment had begrepen over welke sensatie ik 't had. Achteraf was 't een belangrijke middag waarin ik allerlei ontdekkingen deed. Dat ik de behoefte had om mijn zintuiglijke waarnemingen met die van anderen te vergelijken, dat ik hiervoor de taal nodig zou hebben, en dat mijn huid letterlijk de grens was van mijn lichaam. 


Een dag later: 
Nadat ik mijn herinneringen opschreef over de huid als begrenzing van mijn lichaam, kwam ik het afstudeerwerk van Anna Maria Meister tegen. Een serie met een vergelijkbaar thema gebaseerd op allerlei vragen over de huid als grens van het lichaam. Eén van de foto's in deze serie vind je hieronder. 


Summary
As a little girl I discovered during siësta in tropical Surinam the need to communicate about sensory experiences, the importance of language and I recognized skin as the boundary of my body.


A day after I wrote my memory I found Anna Maria Meister's pictures, with images related to questions on skin as the boundary of the body.




The Space In Between, Prosthetic Experiment I . Anna Maria Meister. 
Columbia University NY|Graduate School of Architecture 2012


http://www.arch.columbia.edu/work/courses/studio/advanced-vi-gooden/anna-maria-meister













Geen opmerkingen:

Een reactie posten